-
Gegijzeld
Het licht schijnt omhoog in een verder enigszins donkere kamer, steeds weer verschillende kleuren vullen de ruimte. In mijn hand de appel, die zonder de vitamine. Ik dacht dat ik alleen even ging kijken of iemand mij en bericht had gestuurd, maar checkte vervolgens ook al mijn andere notificaties. Toen ik daar mee klaar was checkte ik verschillende timeline’s en belande ik uiteindelijk in filmpjes met slippende trekkers:, grappige cabaret momenten, nutteloze dansjes, weer een nieuw weermodel, een grappenmaker op gitaar, een emotioneel filmpje over dementie,
Nog meer blubberen op de akker,
Een valpartij door de sneeuw, arme stakker.
Waarom ik deze advertentie zie snap ik ook niet,
Lekker muziekje met een zingende hamster. -
Spinazie
Daar staat de spinazie midden tussen al die andere groenten in de tuin, wat is het fijn om samen met zoveel verschillende groenten te zijn. Er is zoveel diversiteit zichtbaar, iedere groente weer uniek. Samen het leven vieren, genieten van de zon en de regen.
Sommige groente kent de spinazie al, de andijvie bijvoorbeeld, daarmee had hij al samen in de opkweekruimte gestaan waar ze samen mantra’s zongen. En de boerenkool, de grote knuffelbeer onder de groenten. Wat is het fijn om steeds daar weer mee contact te maken. Het is ook altijd een feest om naar de knolvenkel te kijken, het lijkt wel of die altijd aan het dansen is, dan weer verstild en dan weer extatisch. En wat is het lachen met de rode biet, die grappen en moppen zijn geweldig. Oh wat een mooie groenten, wat een feest om hier samen te zijn…
-
Niet slapen, heel veel zingen
Er zijn mensen die in de nacht slapen.
Er zijn mensen die nu in dromenland vertoeven
Er zijn mensen die uitgerust wakker worden
‘En’ er zijn mensen die zingen, de hele nacht door….
-
Tot de kern komen
Ik lig op de bank, luisterend naar een podcast over jezelf zijn, buiten zie ik de eekhoorn naar een andere tak springen. Het is zondagavond de zon is al onder en buiten is het bijna donker. Tijdens het luisteren naar de podcast denk ik zelf ook een beetje na over de zin van het leven. Of beter gezegd hoe ik mijn leven op dit moment inricht. Tegelijkertijd komen er meteen oordelen bovendrijven: Ik ben nog niet genoeg mezelf, ik hou mij te weinig bezig met wie ik echt ben en ben continu aan t vluchten. Als ik deze zinnen achter elkaar zo lees klinkt het weer heel dramatisch, zo slecht heb ik t ook weer niet hoor denk ik meteen.
-
Kiemkracht
Het leven van een tuinder gaat niet altijd over rozen, dit jaar was sowieso niet per se een makkelijk seizoen: Het begon met een heel nat voorjaar waar het klaarleggen van het land, en dus ook het zaaien en planten flinke vertraging opliep. In mei werd het uiteindelijk droog en warmer, tegen de hittegolf konden we ons goed wapenen door te beregenen, maar eind juli en augustus werd het weer nat en koud en stortte de groei weer in. Nu is september weer een prachtige maand en dat maakt veel goed.
Niet alle tegenslagen hebben met het weer te maken. Zo zaaide ik met een stagiaire een paar bakken veldsla voor in de kas. Na een week kwamen de eerste planten boven maar niet alles. Een klein deel van de bakken staat inmiddels mooi boven, een ander deel nauwelijks. De oorzaak lijkt te liggen in het zaad wat we gebruikten, 1 potje bevatte voldoende kiemkracht, de andere lichting zaad die we gebruikten niet: Te oud zaad. -
Als er even niks uitkomt (deel 1)
Ik hoor de vogels fluiten, de zon schijnt en het groen knalt mijn netvlies binnen. Een vogel vliegt af en aan met voor voor de jongen in het nestkastje. Het is iets wat ik nu pas echt opmerk omdat ik mij mijn aandacht nu op vestig. De rest van de dag, en dat deel is groter dan dat ik zou willen, ging mijn aandacht vooral naar het mwa / pffff gevoel. Ik heb vandaag niet de energie die ik zou willen.
-
Niks is niet perse makkelijk
Op de bank aan t rusten, mobiel bewust naast me neer gelegd. Even geen scherm-tijd, nu even niks. En hoewel dat lekker kan klinken, vind ik t vandaag eigenlijk gewoon moeilijk.
-
Wat als ik “de afwas” net zo zou verzorgen als een bedje Mesclun
Commitment: de bereidheid om iets te doen ergens voor te gaan, je in te zetten
Ik wil vooruit, mezelf ontwikkelen en ja die stappen zet ik ook. Ik werk aan mezelf, maar er is misschien wel 1 plek waar ik harder werk….
-
Het is nat!
Waar moet ik beginnen? of eigenlijk is de vraag: wanneer kan ik beginnen?
De eerste week van april zit erop, maar als ik naar mijn planning, werkzaamheden op het land en gemoedstoestand kijk had het ook begin maart kunnen zijn. Het is ook vaak in maart dat ik berichten als deze schrijf. Als ik met mn laarzen over het natte land loop, of in de kou de vuilnis naar buiten breng “vergeet” ik met enige regelmaat dat het lente is. Toen ik vorige weekend het bos in liep was ik verbaast over de hoeveelheid uitlopende takken, het frisse lente groen. Het was prachtig, de lente is in volle gang maar zit nog niet in mijn systeem.
Heel soms op een zonnige dag als de jas en even later de trui uit kunnen (die ik aan het eind van de werkdag weer moet zien te vinden, waar had ik die ook alweer uitgetrokken), dan zijn daar de voorjaarskriebels. Dan ben ik lekker bezig, geniet ik van de lente zon. Ik schoffel, hark, maai gras, zaai en plant. Ik heb ineens heel veel te doen, maar als de zon schijnt gaat het allemaal makkelijker. Tot dat ik mezelf met de trekker vast rijd, het is nog steeds nat.
-
2022: Van Eunice Tot De Val
Jaaroverzicht
Ik kan bijna elk jaar mijn jaaroverzicht wel beginnen met de volgende zin: wat is het toch weer voorbij gevlogen dit jaar. Ik heb wel eens gelezen dat het sneller gaan van de tijd ook echt iets is wat gebeurt, dat tegenwoordig de tijd, of in ieder geval het tijdsbesef sneller gaat dan vroeger. Maar hoe dat zit weet ik niet precies.
2022 begon voor mij op 1 januari, voor jou waarschijnlijk ook. Staand in een cirkel met fijne mensen van Play klonk de ‘gelukkig nieuwjaar’ in de omgetoverde balzaal/gebedsruimte. Het ware mooie prachtige dagen vol gezelligheid. Ik zou het nu alweer bijna vergeten, maar dat samen zijn was in die tijd nog een zeldzaam gebeuren. Het waren de tijden van lockdowns, discriminerende toegangsbewijzen en dictatoriale maatregelen. Niet dat ik me daardoor liet belemmeren, maar het was idioot, dat we dat niet vergeten…….
