• Blog,  food

    Cucinare con la pasta

    25 mei 2015 /
    Zet een pan met water op t vuur, laat het koken. Als t kookt voeg je de pasta toe. Laat t koken en na 7a 10 minuten is het klaar.
    Pasta bereiden, zo makkelijk is het.  Alleen dit bovenstaande is slechts de basis.

     

    Honderden variaties zijn mogelijk om de saaie pasta om te toveren tot een heerlijke maaltijd.  En in dit geval ga ik het dan niet hebben over het verschil tussen penne, tagliatelle, macaroni, spaghetti enzovoorts. (Waarbij ik wel wil vermelden dat ik liefst de volkoren varianten neem).
    Vergeet t verschil tussen de halve maantjes, strikjes en slierten. Het gaat erom hoe je de pasta “aankleed”. Hieronder enkele variëteiten:
    Rode saus, Room en groenten
    In de Nederlandse keuken denk ik zo de meest voorkomende manier de pasta in rode saus. Vaak in combinatie met gehakt. De rode saus is meestal afkomstig van tomaten: vers, uit een fles of in poedervorm van honig (wil niet weten wat daar allemaal voor troep in zit. Vroeger in mijn studententijd was dit de pastasoort die ik t vaakst maakte. Deze pasta (de rooie saus dus eigenlijk) was gevreesd en gelieft.
    Vergeet rood en schakel over naar wit. Een beetje room bij je pasta voegen, dan heb je romige pasta. Doe er lekker veel groenten bij en evt wat zalm. En je kunt heerlijk genieten, de groenten komen beter tot hun recht dan bij de rode saus.
    Bij mijn pasta’s staan de groente’s altijd vooraan. Vaak kijk wat ik voor groenten on huis heb en dan gaat er een kleurige mix in de wokpan. Ook zonder saus, maar met veel lekkere kruiden (tijm, basilicum, oregano enz. ) en eventueel wat extra olie kun je zo een heerlijke pasta bereiden.
    Gisteren maakte ik een echte voorjaarspasta (zie foto hieronder). Uien en wortels in de wokpan garen, maar de raapsteel op het laatst in een koude pan door de warme pasta en groenten roeren, heerlijk.
     _
    “Fucking magisch”
    Er zijn van die traditionele recepten die al eeuwen t zelfde zijn. Carbonara is zo’n recept. Het gaat hier maar om een paar ingrediënten, namelijk: pasta, eierdooiers, spek, parmezaanse kaas en peper. Zie hier het volledige recept. En in dit artikel beweert Mitch Orr, een kok die ook bekend is als”prins pasta”, dat alleen dit recept juist is, room toevoegen is een doodzonde, “als je dat doet ben je een sukkel” aldus Mitch Orr.
    Laatst maakte ik dit voor t eerst zelf, en ja dat was zonder room. Het ironische was dat ik wel room had gekocht(voor een andere keer)  maar dat vond t Carbonara wezen al niet goed, dus kon ik de room uit mijn rugtas vegen, erg fijn.
    En tja wat zal ik over zeggen. Het mag dan wel “fucking magisch” zijn,  en ja ik vond het lekker, maar niet magisch, zelf een beetje saai: ik miste de groente en de kruiden. Volgende keer doe ik het op mijn manier: dan ben ik maar een sukkel.
    Zomer
    De zomer komt er weer aan en dat betekent dat het ook weer tijd wordt voor pasta salade, op een warme dat is er niets zo lekker als dat. Lekkere tomaten, gebakken ui/ of bos ui, komkommer en beetje koolrabi erdoor is ook lekker. Dat alles in een lekkere dressing met kruiden en blokjes kaas.

    Pasta is oh zo makkelijk om te maken, maar ook zoooooo lekker, ik zou niet zonder kunnen.

     

     

    bekijk bericht
  • Blog,  food

    Koken met Koolraap

    27 februari 2015 /

    Je hebt van die groenten die je bijna nooit eet of zelf klaar maakt. Verschillende redenen kunnen daar de oorzaak van zijn, het is te veel werk, je weet niet wat je er mee moet, je vind het niet lekker of je kent het niet. Iedereen heeft wel iets dat je niet lekker vind, maar er is een categorie groenten die door heel veel mensen niet gegeten worden, vergeten groenten.

    Één van die groenten is Koolraap,  sommige mensen zullen zeggen wat, anderen kennen het wel. Ik behoor tot die laatste groep, kennen doe ik het zeker, maar er mee koken doe ik eigenlijk nooit. Deze grote knol uit de kruisbloemigen (kolen) familie leerde ik kennen in mijn Warmonderhof tijd, bij mijn thuis aten we het niet, en zo ver ik kan na gaan eigenlijk ook niet zoveel op de Woonderij. Denk dat ik het “heb leren eten” op mijn stagebedrijf, De Oosterwaarde, daar werd die geserveerd – en later maakte ik het zelf ook zo – als plak, gebakken met kaas erop. Maar dit is alweer lang geleden. Nee koolraap stond bij mij afgelopen jaren nooit op het menu.

    Een paar weken geleden schreef blogger en ook oud-Warmonderhoffer Mijke een mooie blog over de Koolraap. Dat was voor mij een eye-opener om weer eens iets te gaan maken met Koolraap. Deze week zat het ook nog eens in de groentetas dus toen was de raap door de kerk. Ik nam het mee. Er bleven trouwens veel koolrapen over, veel mensen wisselde de koolraap (ja dat kan bij de groentetassen op ’t Hof Welgelegen) in. Dat bevestigde de status van deze knol weer, niet favoriet bij de meeste.

    Dan is natuurlijk nog de vraag wat ga ik doen met deze koolraap: ik nam een kijkje op de site van Odin en zag daar een lekkere ovenschotel staan: ‘koolraap met een krokant korstje’.  Op basis van dit recept heb ik iets heerlijks bereid, ik heb er wel wat toevoegingen aan gedaan, omdat ik een enkele groente al gauw saai vind, en wat andere kleuren erbij is ook mooi meegenomen. Dus naast de Koolraap en ui, ging er ook wat prei, broccoli en wortel in de schotel, de Koolraap bleef wel de “baas”. Met wat room, sambal en kruiden maakte ik de schotel bijna compleet. Bijna, want geen schotel is compleet zonder korst! En deze korst had ik nog niet eerder gemaakt, met boter, bloem en kaas maakte ik een kruimeldeegje die ik als finishing touch over de gevulde schaal heen strooide. En toen ging het geheel 20 minuten de oven in.

    Het resultaat was heerlijk, koolraap heeft zelf een goede smaak, de sambal maakte het een beetje pittig en de korst was goddelijk! Verder was het was niet moeilijk en tijdrovend om te maken. Dus mensen massaal aan de koolraap! Gezond en lekker, bij mij is de koolraap weer terug op het menu.

     

    bekijk bericht
  • Blog,  food

    Champion-groenten op een bedje van Veldsla.

    21 februari 2015 /

    Vandaag stond er weer wat lekkers op het menu. In, ja daar is tie weer, de wok heb ik uien, wortels, veel champignons, prei en beetje courgette geroerbakt. Daarbij natuurlijk de uien eerst, gevolgd door de wortels. De rest van de groenten hoeft veel minder lang, te gare groenten daar hou ik niet van. Italiaanse kruiden, klein beetje tomatenpuree (bij gebrek aan echte tomaten) en tamari bracht ik het op smaak.

    Op het bord had ik al veldsla gelegd zodat de groenten daar mooi bovenop kon. Als laatste lekkere scheut balsamico eroverheen gedaan. Zo gepiept en het was heerlijk. Hierbij had ik ook nog lekkere spinazierolletjes (samen met aardappel in bladerdeeg), deze had ik niet zelf gemaakt, maar zo gekocht in de natuurvoedingswinkel. Dit laatste staat niet op de foto.

     

    bekijk bericht
  • Blog,  food

    Zuurkool, Pasta en Wokpan-Rick

    20 februari 2015 /

    Toen ik naar de Warmonderhof ging, en dus vanuit mijn ouderlijke huis op kamers ging wonen, was ik nog net geen 17. In mijn klas was ik één van de jongste, maar dat deerde niet. Ik ben zo mooi zelfstandig geworden. Voor dat ik het huis uit ging heb ik bij mijn moeder (en Ineke) verschillende spoedcursussen koken gevolgd. Ervaring met koken, ik was 16, had ik nog niet. Ik leerde pasta maken, aardappels koken, boontjes koken, nasi maken en nog wel meer. Dat was toen….
    Nu, ruim 8 jaar later, kook ik met plezier. Al geef ik toe dat het opeten dan toch weer het favoriete onderdeel is. Waar ik thuis nog leerde volgens hun gewoonten en recepten experimenteer/kook ik nu op geheel eigen wijze. Hierbij staan groenten centraal.
    Van origine ben ik een kok die maar wat doet, koken met recepten heb ik bijna nooit gedaan. Daar is de laatste jaren wel wat verandering in gekomen, ik heb ondertussen ook een kleine collectie kookboeken. Bij het doorbladeren van die boeken knort mijn maag constant, Ja ik hou erg van lekker eten.

    Terug naar de Warmonderhof: In mijn derde leerjaar woonde ik in “Huisje C” samen met 7 anderen medestudenten. Er was een heus kookrooster, omdat we de weekenden daarin niet meerekenden kookte iedereen om de week. Ik kookte altijd op de Dinsdag, Ik keek wat er in de koelkast lag, en meestal deed ik het met wat voorhanden was. En was er iets niet, of er was gewoon niets, dan kon ik die dag naar de “Hofwinkel” op de campus, een woord dat eigenlijk nooit werd gebruikt, Warmonderhoffers hebben het over de “Woonderij”. Vanzelfsprekend werd er gebruik gemaakt van biologische producten, tenminste als ik kookte wel, er waren uitzonderingen die de regel bevestigden.

    Wokpan-Rick

    Mijn maaltijden werden door sommige huisgenoten “wokpan-Rick” genoemd. En dat vatte mijn kookkunsten in die tijd mooi samen. De grote Wok was standard te vinden op het gasfornuis als ik kookte. Vaak was het pasta, soms rijst. Ik maakte de pasta standaard met tomatensaus, waar menigeen wat minder enthousiast over werd. Nu kook ik nog steeds vaak pasta, maar de tomatensaus laat ik vaak achterwege. Er zijn genoeg manieren om zonder de overheersende saus een lekker pastagerecht te maken.

    Op de Warmonderhof heb ik ook vele lekkere dingen leren kennen, Iedereen heeft zijn eigen kookstijl, dus elke dag stond er weer iets anders op tafel. Ik geef toe dat er ook mensen waren die niet konden koken. Ook leerde ik nieuwe producten kennen, voor mijn Warmonderhoftijd had ik nog nooit Aardpeer, Koolraap, Koolrabi, Kikkererwten en pastinaak gegeten.

    Toen mijn Warmonderhof periode ten einde kwam en ik (voor het eerst) alleen in een huis ging wonen, moest ik dus ook elke dag gaan koken. Zelf verzinnen wat je die dag gaat eten, en geen verrassingen meer als je thuis komt. Nee alles moet uit je eigen koker komen. Zeker in de zomer, als ik regelmatig pas laat en moe thuis kom, kost dat wel wat moeite. Maar ik weet ondertussen hoe je in een korte tijd (20 minuten is haalbaar) een lekkere maaltijd kunt maken. Hierbij is de wokpan nog steeds mijn grote vriend.

    De laatste tijd kook ik ook vaker andere dingen: ovenschotels, salade’s en hollandse pot (maar net anders). Zo at ik vandaag Zuurkool met Pastinaak, Zoete Bataat en klein beetje aardappel. Alles heb ik gekookt, alleen de zuurkool deed ik er pas bij toen alles gestampt in de ovenschaal lag. Uit de oven kwam 20 minuten later een prachtige schotel, met luxe korst van kaas en paneermeel. Echt genieten.

    Het mooiste vind ik altijd om met “eigen” producten te koken. Een krop sla, wortels en bosui vers van het land en dan uit eigen achtertuin Tijm en Goudsbloem. Het is niet alleen dat je het zelf oogst, maar ook alles wat er vooraf aan is gegaan, ‘t hele proces van planten, onkruid wieden tot oogsten weegt mee. Je hebt het zien groeien. Ik verheug me ook nu al op een lekkere salade van de eerste sla uit volle grond. Ik zal komend jaar nog wel wat lekkere gerechten posten hier.

    Voor nu is de vraag: wat ga ik morgen koken. Pak zo nog maar eens wat recepten erbij, ik heb al een lijst wat ik nog allemaal wil gaan maken. Witte bonen schotel, iets met koolraap en nog wel meer.
    En dat is ook wel het mooie van koken, er is variatie genoeg en je kunt al die variaties ook weer aanpassen in je eigen creatie.

    bekijk bericht