-
Gegijzeld
Het licht schijnt omhoog in een verder enigszins donkere kamer, steeds weer verschillende kleuren vullen de ruimte. In mijn hand de appel, die zonder de vitamine. Ik dacht dat ik alleen even ging kijken of iemand mij en bericht had gestuurd, maar checkte vervolgens ook al mijn andere notificaties. Toen ik daar mee klaar was checkte ik verschillende timeline’s en belande ik uiteindelijk in filmpjes met slippende trekkers:, grappige cabaret momenten, nutteloze dansjes, weer een nieuw weermodel, een grappenmaker op gitaar, een emotioneel filmpje over dementie,
Nog meer blubberen op de akker,
Een valpartij door de sneeuw, arme stakker.
Waarom ik deze advertentie zie snap ik ook niet,
Lekker muziekje met een zingende hamster. -
Niet slapen, heel veel zingen
Er zijn mensen die in de nacht slapen.
Er zijn mensen die nu in dromenland vertoeven
Er zijn mensen die uitgerust wakker worden
‘En’ er zijn mensen die zingen, de hele nacht door….
-
Tot de kern komen
Ik lig op de bank, luisterend naar een podcast over jezelf zijn, buiten zie ik de eekhoorn naar een andere tak springen. Het is zondagavond de zon is al onder en buiten is het bijna donker. Tijdens het luisteren naar de podcast denk ik zelf ook een beetje na over de zin van het leven. Of beter gezegd hoe ik mijn leven op dit moment inricht. Tegelijkertijd komen er meteen oordelen bovendrijven: Ik ben nog niet genoeg mezelf, ik hou mij te weinig bezig met wie ik echt ben en ben continu aan t vluchten. Als ik deze zinnen achter elkaar zo lees klinkt het weer heel dramatisch, zo slecht heb ik t ook weer niet hoor denk ik meteen.
-
Kiemkracht
Het leven van een tuinder gaat niet altijd over rozen, dit jaar was sowieso niet per se een makkelijk seizoen: Het begon met een heel nat voorjaar waar het klaarleggen van het land, en dus ook het zaaien en planten flinke vertraging opliep. In mei werd het uiteindelijk droog en warmer, tegen de hittegolf konden we ons goed wapenen door te beregenen, maar eind juli en augustus werd het weer nat en koud en stortte de groei weer in. Nu is september weer een prachtige maand en dat maakt veel goed.
Niet alle tegenslagen hebben met het weer te maken. Zo zaaide ik met een stagiaire een paar bakken veldsla voor in de kas. Na een week kwamen de eerste planten boven maar niet alles. Een klein deel van de bakken staat inmiddels mooi boven, een ander deel nauwelijks. De oorzaak lijkt te liggen in het zaad wat we gebruikten, 1 potje bevatte voldoende kiemkracht, de andere lichting zaad die we gebruikten niet: Te oud zaad. -
Vervolg (deel 2)
(Titel van vorige week is vervallen)
Vorige week beloofde ik dat ik mijn verhaal zou vervolgen. Dus hier is weer een blog:
Ik ben inmiddels weer goed hersteld van t ziek zijn en het energie level is stukken beter. Dat was nog niet altijd zo afgelopen week. Ik was zo af en toe nog flink aan t hoesten en tijdens het mantra zingen moest ik regelmatig even mijn stem herstellen en rust geven. Maar t ging en t was één mooie helende avond.
-
Als er even niks uitkomt (deel 1)
Ik hoor de vogels fluiten, de zon schijnt en het groen knalt mijn netvlies binnen. Een vogel vliegt af en aan met voor voor de jongen in het nestkastje. Het is iets wat ik nu pas echt opmerk omdat ik mij mijn aandacht nu op vestig. De rest van de dag, en dat deel is groter dan dat ik zou willen, ging mijn aandacht vooral naar het mwa / pffff gevoel. Ik heb vandaag niet de energie die ik zou willen.
-
Niks is niet perse makkelijk
Op de bank aan t rusten, mobiel bewust naast me neer gelegd. Even geen scherm-tijd, nu even niks. En hoewel dat lekker kan klinken, vind ik t vandaag eigenlijk gewoon moeilijk.
-
Wat als ik “de afwas” net zo zou verzorgen als een bedje Mesclun
Commitment: de bereidheid om iets te doen ergens voor te gaan, je in te zetten
Ik wil vooruit, mezelf ontwikkelen en ja die stappen zet ik ook. Ik werk aan mezelf, maar er is misschien wel 1 plek waar ik harder werk….
-
Een kritisch klimaatgeluid
Een paar jaar geleden heb ikzelf nog eens meegelopen bij een klimaatprotest, tegenwoordig zijn die protesten nog populairder. Maar ik doe niet meer mee. Tegenwoordig wordt van alle kanten de klimaatverandering als groot probleem gezien, maatregelen en regels worden voorzichtig door overheden en instanties voorbereid. En naast al die (toekomstige) maatregelen wordt krijgen we er allemaal een schuld bij: Wij ademen allemaal CO2 uit, wij veroorzaken de klimaatverandering.
Mijn kijk hierop is veranderd. Want is dit wel echt waar? Het klimaat is iets heel groots en complex en kan heel grillig zijn. Millennia geleden hadden we een ijstijd toen werd het weer warmer en kwam er nog een ijstijd. En de toekomst, misschien komt er nog wel een ijstijd. Er wordt veel met rapporten gestrooid, maar zijn wij mensen echt verantwoordelijk voor klimaatverandering? Is CO2 de oorzaak?
-
Het is nat!
Waar moet ik beginnen? of eigenlijk is de vraag: wanneer kan ik beginnen?
De eerste week van april zit erop, maar als ik naar mijn planning, werkzaamheden op het land en gemoedstoestand kijk had het ook begin maart kunnen zijn. Het is ook vaak in maart dat ik berichten als deze schrijf. Als ik met mn laarzen over het natte land loop, of in de kou de vuilnis naar buiten breng “vergeet” ik met enige regelmaat dat het lente is. Toen ik vorige weekend het bos in liep was ik verbaast over de hoeveelheid uitlopende takken, het frisse lente groen. Het was prachtig, de lente is in volle gang maar zit nog niet in mijn systeem.
Heel soms op een zonnige dag als de jas en even later de trui uit kunnen (die ik aan het eind van de werkdag weer moet zien te vinden, waar had ik die ook alweer uitgetrokken), dan zijn daar de voorjaarskriebels. Dan ben ik lekker bezig, geniet ik van de lente zon. Ik schoffel, hark, maai gras, zaai en plant. Ik heb ineens heel veel te doen, maar als de zon schijnt gaat het allemaal makkelijker. Tot dat ik mezelf met de trekker vast rijd, het is nog steeds nat.
