2022: Van Eunice Tot De Val

Jaaroverzicht

Ik kan bijna elk jaar mijn jaaroverzicht wel beginnen met de volgende zin: wat is het toch weer voorbij gevlogen dit jaar. Ik heb wel eens gelezen dat het sneller gaan van de tijd ook echt iets is wat gebeurt, dat tegenwoordig de tijd, of in ieder geval het tijdsbesef sneller gaat dan vroeger. Maar hoe dat zit weet ik niet precies.

2022 begon voor mij op 1 januari, voor jou waarschijnlijk ook. Staand in een cirkel met fijne mensen van Play klonk de ‘gelukkig nieuwjaar’ in de omgetoverde balzaal/gebedsruimte. Het ware mooie prachtige dagen vol gezelligheid. Ik zou het nu alweer bijna vergeten, maar dat samen zijn was in die tijd nog een zeldzaam gebeuren. Het waren de tijden van lockdowns, discriminerende toegangsbewijzen en dictatoriale maatregelen. Niet dat ik me daardoor liet belemmeren, maar het was idioot, dat we dat niet vergeten…….

In de winter organiseerde ik voor het eerst een “samen zijn” bijeenkomst bij mij thuis, iets wat ik het komende jaar zeker weer ga doen. In februari stormde het elke week wel een keer, met het hoogtepunt Eunice, 1 van de zwaarste stormen ooit. Ik haalde de groentekraam eerder van de markt terwijl de marktmeester zenuwachtig rondliep. Onderweg naar de tuinderij kwam er een fikse regenbui over ons heen, en toen begon de zon te schijnen. En met de zon nam ook de wind toe, ik zag vanuit de winkel hoe een deel van de kas ineenstortte en na het hoogtepunt van de storm fietste ik zigzaggend langs takken naar huis. Dat was me een avontuurtje wel. 

De winter was nat maar het voorjaar kwam ook wel snel op gang. Na winterrust kon ik weer volle bak aan de slag op het land. Al kwam de winter bij wijze als grap nog met een fikse sneeuwbui en een wit landschap op 1 april. Met een nieuwe fiets kon ik weer grote ritten maken tussen het frisse lentegroen door. Met Pasen fietste ik 104 km naar mijn vader voor de BBQ, over een iets langere afstand en iets ander wegdek won Dylan van Baarle dezelfde dag Parijs – Roubaix. Later in de zomer reed ik spontaan nog een keer 100 km in de vroege ochtend, het plan was om alleen de beregening aan te zetten, maar ik voelde dat goede benen had en daar maakte ik maar even gebruik van.

Ja beregenen was ook dit jaar weer veel aan de orde, maar dankzij dat vele werk groeide alles weer mooi en heb ik de tuin er weer prachtig bij laten liggen. Dat ik daarbij mezelf, de tijd om te rusten, vergat deed mijn lichaam even aan de rem trekken, ik was een paar dagen ziek. Na dit teken was er weer iets meer aandacht, maar het blijft een thema voor mij de balans tussen werk en rust. Er waren genoeg momenten dat ik veel eer van mijn werk had. Er werden mooie groenten geoogst, er werd gelachen en gezongen; en er was ruimte om te experimenteren.

Dit jaar telde voor mij weer heel wat mantra zing avonden, ik zong bij Play in Utrecht, bij Anne-Marieke en Sifra in Apeldoorn/Arnhem, Bij Chris in de wei en begeleide zelf weer avonden in Oisterwijk. Naast het zingen van mantra’s werd er tussendoor ook genoeg gezongen, op de fiets, op de werkvloer, thuis achter mijn keyboard of achter een willekeurige stations-piano. Ook op de Playfestivals kon mijn stem zich goed de kost geven, Oh ja, zingen ik hou ervan. Op de Playfestivals (en die van Freedive) was het sowieso weer genieten dit jaar, in september mocht ik er zelfs mijn verjaardag vieren. Het treurige was dat dit wel het laatste festival was op deze prachtige locatie, zoveel heb ik daar meegemaakt, zoveel is daar begonnen, ja dat afscheid viel me wel even zwaar.

Een plek waar ik na 1 jaar afwezigheid weer mocht terugkeren was het “Play-kasteel” in Frankrijk. Een week lang met fijne mensen Play-vakantie vieren. Van Naaktzwemmen in het zwembad, Wie is de mol – achtig spel, open podium avond, sexy stoelendans, koken met z’n allen, dansen tot en met knuffelen. Ook was ik weer Dj van dienst op de dansavond. En naast fijnheid was er ook ongemak en onzekerheid, want al loop ik al jaren mee bij Play, blijkbaar blijf ik bepaalde dingen soms toch moeilijk vinden…

Op Tuin de Es werd het foodfestival ook weer georganiseerd, het was een geslaagde dag waarop vele mensen de tuin mochten bewonderen, genieten van muziek (ook hier werd er nog gedanst op de tunes van DJ Rick) en konden proeven van lekker eten.

Dit jaaroverzicht is vast niet compleet, en dat hoeft ook niet. Het voorgaande was ook niet 100% chronologisch genoteerd. Sommige dingen gebeuren met enige of zonder regelmaat, wanneer was dat precies ook alweer, en was dit eerder dan dat, niet altijd bijster interessant. Maar soms zijn er momenten die een scherpe streep zetten in je jaar, momenten die alles veranderen:

Het leek een prachtige fietsrit in het Limburgse land te worden, en 59 km lang genoot ik ook volop van de heuvels, het klimmen, afdalen en het uitzicht. Maar ineens lag ik daar op de grond. Wat volgde was een hersenschudding, een afgebroken tand en een complexe botbreuk in mijn pink. Ik trok in bij mijn moeder, in de eerste weken kon mijn hoofd weinig hebben en lag ik vooral plat. Mijn pink werd geopereerd en de revalidatie daarvan is nu nog steeds bezig en zal ook in 2023 nog wat tijd kosten. Het was niet altijd een hele makkelijke tijd, de tranen van pijn en frustratie hebben gestroomd. Als je altijd aan het werk bent en ineens stopt dat omdat dat ineens niet meer gaat… oh dan komen er heel veel levensvragen en emoties naar boven.  Ik heb de tijd voor de rest maar gebruikt om wat meer te lezen, zo werd mijn interesse over andere vormen van landbouw opnieuw opgewekt.

Ik heb vast weer stappen gezet dit jaar, nieuwe dingen geleerd en ontwikkelingen door gemaakt. Maar dat precies benoemen vind ik lastig, en tegelijkertijd ben ik heel hard voor mezelf. Ik kan het mezelf soms moeilijk maken, ik wil harder gaan dan dat ik ga. Ook al straal ik met mijn glimlach mooie vrolijke energie uit, binnenin mij ben ik soms heel streng voor mezelf, vind ik dat ik nog niet genoeg stappen zet, dat ik het niet goed doe. Die strengheid dat is iets wat ik wil gaan loslaten. Nog meer liefde voor mezelf.

Ik ga 2022 afsluiten op een retraite en daar heb ik heel veel zin in. De cirkel is weer rond, 2023 staat voor de deur en daarin gaan weer prachtige momenten komen. Ook mijn hand zal goed herstellen en ik zal weer meer liefde vinden voor mezelf en verlang om de liefde ook te kunnen delen met een ander. 

Vrienden, familie, Lezers: Dankjewel dat jij er bent! Ik wens je een gelukkig, gezond en liefdevol 2023!