Niks is niet perse makkelijk
Op de bank aan t rusten, mobiel bewust naast me neer gelegd. Even geen scherm-tijd, nu even niks. En hoewel dat lekker kan klinken, vind ik t vandaag eigenlijk gewoon moeilijk.
Het is vandaag Hemelvaartsdag, een extra doordeweekse vrije dag. Gisteren aan t eind van de werkdag (en misschien eigenlijk al de hele week) keek ik niet bepaald uit naar vandaag. Het is mooi weer en druk op t land. Qua timing komt t werk technisch totaal niet uit om vandaag niks te doen. Toch neem ik vandaag vrij, omdat er meer is dan werk. Vandaag kies ik voor mezelf.
Ergens is t ook lekker om vrij te zijn, maar t werk echt compleet loslaten gaat niet helemaal. Mijn gedachten gaan toch zo nu en dan naar wat ik morgen, op weer een te korte dag, kan doen op de tuinderij. Soms vind ik werken makkelijker dan niksen.
Want als ik echt even ga niksen dan is daar ook de ruimte voor gevoelens als eenzaamheid en afwijzing. Dan komen er twijfels en overtuigingen langs. Het liefst zou ik wegrennen, maar de kunst is t te onderzoeken en actie ondernemen. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan.
Ik ben meer dan een hardwerkende tuinder. Dat zelfonderzoek blijf ik aan gaan. De antwoorden op de vragen die ik mezelf stel zijn lang niet altijd even duidelijk.
Een verlangen is in ieder geval duidelijk: het verlangen naar verbinding. Zo organiseer ik komende Zondag weer een Samen zijn bijeenkomst. Op dit moment zijn er nog geen aanmeldingen, en dat vind ik ook lastig: maar t is nog geen zondag, en misschien heb jij wel zin om samen te zijn. Check de agenda/ events voor meer info.
Voor nu nog een poging voor wat me-time.
P.s. Deze vrije dag heb ik ook gebruikt om een nieuwe weekendlist te maken, morgenavond komt die online op Spotify!