goudsbloem

Prachtig oranje, simpel en eetbaar.

De goudsbloem vind ik een prachtige bloem.

Niet alleen om de eerder genoemde punten maar ook omdat ik deze bloem al heel lang verbouw.

Ik heb het voorrecht gehad om in het buitengebied op te groeien. Mijn ouders hadden een grote tuin en daar was ik dan ook vroeg in actief . Eerst spelen met zand in de zandbak, met gras op het gazon en dansen onder de sproeier. Later toen ik ouder was, ongeveer een
leeftijd van 7-8 jaar (misschien ook wel eerder of later), ging ik ook helpen in de tuin. Gras maaien was in eerste instantie mijn favoriet. Maar ook ging ik in de weer met de hark en de kruiwagen. Gras harken en dan een tijdje lager weer op de naast gelegen akker de compost van de composthoop weer verspreiden. Mijn opa  werkte in de groentetuin en die
helpte ik ook graag. Aardappels en bonen in gaten leggen bijvoorbeeld.

Op een bepaalt moment eigende ik mezelf een stuk grond toe (in onze eigen tuin). In ‘mijn tuintje’ begon ik met het zetten van geplukte bloemetjes, die dan niet veel later weer dood waren. De eersten planten (met wortels) volgden met hulp wel snel. En op een dag zaaide ik een bloemenmengsel. Een mooie bloemenrand verscheen. In de bloemenrand stond onder andere de goudsbloem.

Van de oppas leerde ik dat je als de bloemen  uitgebloeid waren de zaden kon oogsten om ze vervolgens het volgende jaar weer te zaaien. Dat deed ik dan ook,van dat bloemenmengsel heb ik jaren genoten. Sommige bloemenzaden lieten zich moeilijker oogsten dan de ander. Maar de goudsbloem die bleef er altijd bij.

Nu nog steeds heb ik in mijn tuintje goudsbloemen staan van zaad dat ik vorig jaar zelf oogstte.  Waar het vroeger verschillende kleuren waren prefereer ik nu de oranje enkelbloemige soort (Calendula off.). Vandaag heb ik weer de eerste zaden geoogst.

De goudsbloem prachtig in zijn eenvoud.

En voor mij een bloem met een verhaal,

een verhaal dat eigenlijk nog maar net is begonnen…