Terugkijkend naar de laatste dagen had ik mij er van te voren wat meer van voorgesteld, maar over sommige dingen heb je wat minder te zeggen. Zo werd ik een halve week geleden ziek, precies op het moment dat ik een punt achter het teeltplan 2019 had gezet, het moment dat het werk er voor 2018 echt op zat en ik er een dikke maand niet mee bezig hoef te houden. 2018 was weer een bijzonder seizoen, hoofd thema: droogte en beregenen. Heel veel met slangen en sproeiers gezeuld, maar wij konden tenminste beregenen. Elders in het land werden uien niet gerooid en de aardappels waren maar klein. Op Tuin de Es was de oogst gewoon goed en ging het lang door in de herfst. Het was weer hard werken, lange dagen veel uren, dankbaar voor de spiegel die ik door een stagiaire kreeg voorgehouden.  “…tuinder blijf jij ook stralen..”, kwam op t moment dat t werk bij mij ver boven m’n hoofd steeg. 

Afgelopen zaterdag ging eerder weg bij de mantra virgil, ik zou een hele nacht (16:00 uur tot 9:00 uur) mantra’s gezongen hebben, de langste nacht in een serie van 4 (april, juni, september)die ik allemaal heb meegemaakt. Elke nacht weer anders, ‘Maar is dat dan niet zwaar?’, nou dat is dus wisselend: tot nu toe was de kortste nacht eigenlijk het zwaarste (in mijn zieke toestand de laatste niet meetellend). En het moment in april dat de vogels al begonnen te fluiten, zal ik nooit vergeten! We dachten allemaal dat het ergens midden in de nacht was, op de heft van de “setlist”, maar het was ochtend, de zon kwam bijna op. De vogels vloten, de nacht was voorbij gevlogen. 

Ja mantra zingen daar blijf ik graag een nachtje voor op, blijft heerlijk om te doen. Voor de rest zong ik ook mantra’s in Utrecht, Bitlthoven, Eindhoven, Schiedam, Zoelmond, Zwolle, Biezenmortel, Barbecon en Wieringerwerf dit jaar.

Waar 2017 het jaar was voor de eerste kennismaking met Play en consorten, het spirituele pad, was 2018 het jaar van er volledig induiken. 2 Tantra retraites, 1 stilte retraite, 1 playvakantie en heel veel workshops. Het is een langzaam pad en het gaat stapje voor stapje, maar ik voel me er in thuis. Stilte is mooi, net als het bewustzijn van alles. Sta af en toe stil, voel je lichaam, je hart, de aarde onder je voeten en haal eens diep adem. Het leven is mooi, vergeet er niet van te genieten. En ook al is het even wat minder mooi, sta ook daar bij stil, waar komt die pijn vandaan… vlucht niet.

2019 was ook het jaar dat ik voor het eerst oom werd, de familie werd uitgebreid met een prachtig meisje. Op de fiets legde ik weer prachtige km’s af dwars door Nederland (en stukjes Duitsland en België).  Ik keek naar sport, olympische Winterspelen en vooral wielrennen. 

Ik luisterde heel veel muziek, deelde mijn spotify afspeellijsten. En dat doe ik bij deze nog 1 keer dit jaar. In geheel willekeurige volgorde de beste 100 songs van dit jaar. 

Ondertussen ben ik trouwens bijna weer helemaal fit. Ik ga zo alle stekkers eruit trekken en het jaar eindigen zoals ik t ook begon. Aliveness here I come!